Zdecydowana większość ludzkich problemów bierze się stąd, że oczekujemy, że ktoś załatwi za nas ważne sprawy w naszym życiu. Oczekujemy, że:
– służba zdrowia zajmie się naszym zdrowiem
– politycy zajmą się tym, żeby żyło się nam lepiej
– ZUS zajmie się odkładaniem środków finansowanych na starość
– Państwo da pieniądze na przeżycie
– ubezpieczenie da nam bezpieczeństwo
– kapłani skontaktują nas z Bogiem i dadzą nam rozgrzeszenie
– psychoterapeuta uzdrowi nasze traumy z dzieciństwa
– inni ludzie dadzą nam miłość i akceptację
– udany związek da nam szczęście itd…
Istnieje wiele instytucji, które mają załatwiać za nas nasze sprawy, a gdy tego nie robią, irytujemy się i mamy poczucie niesprawiedliwości.
A tymczasem sprawiedliwe jest to, że:
– Ty musisz zadbać o swoje zdrowie
– Ty musisz tak żyć i takie decyzje podejmować, żeby dobrze Ci się żyło
– Ty musisz zdobywać umiejętności, żeby zarobić Twoje pieniądze i część odłożyć na starość
– Ty musisz skonfrontować się z lękiem i bólem w Tobie
– Ty musisz się uczyć na błędach i wyciągać wnioski
– Ty musisz odnaleźć własną drogę do kontaktu z Bogiem
– Ty musisz dać sobie miłość i akceptację
Jak sobie sam/a to wszystko dasz, to poczujesz szczęście, którym podzielisz się z innymi szczęśliwymi ludźmi, którzy też sami sobie to wszystko dają.
Samodzielność świadczy o dorosłości. Gdybyśmy wszyscy byli mentalnie i emocjonalnie dorośli, nie byłoby instytucji, które nas okłamują. Nie byłoby na nie popytu, bo doskonale wiedzielibyśmy, że to my sami jesteśmy za siebie odpowiedzialni i za zaspokajanie naszych potrzeb.
Na szczęście życie jest długie i nigdy nie jest za późno, żeby zająć się sobą.